Tranen van ...
Dromerig starend naar de werkelijkheid
Vochtig van smart en zinnelijkheid
Trillend vestigend op wat had kunnen zijn
Waarom doet het je zo’n onuitsprekelijke pijn?
Rode kringen vormen zich waar roze had kunnen zijn
Schraal van zout en druppelende herhalingen
Schokkend gevolgd door teerzere ademhalingen
Glijdend langs bekende en nieuwe paden
Komen ze op bestemming onbekend
Waar zielsroerselen nooit twee keer betraden.
O prachtige ogen vol oprecht verdriet
Sla open een nieuwe weg
Kijk naar mij
Voor jou vreugdetranen in het verschiet.
Reacties op dit gedicht
| bijouken: | Zaterdag, juli 29, 2006 16:16 |
| Ik kijk naar jou, ik volg jouw weg, hoe weet ik zeker, dat mijn weg onbewandeld blijft. Vandaar mijn zwijgen, je kan de reactie laten verwijderen. wg xxx |
|
| damagemountain: | Zaterdag, juli 29, 2006 09:57 |
| mooi gedicht, spreekt erg aan.. liefs damagemountain |
|
| sunset: | Zaterdag, juli 29, 2006 09:12 |
| Prachtig poëtisch dit. Liefs en nog een mooie morgen, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vertrouwdeerlijk | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||