Nooit meer jou
Nooit meer jouw lach
Die me warmde van binnen
Nooit meer jouw steun
Die me liet bezinnen
Nooit meer jouw liefde
Die me heeft gered
Nooit meer een handje
Dat me op het droge zet
Nooit meer een engeltje
Dat op me wacht
Nooit meer jouw woorden
Troostend in de nacht
Nooit meer jouw begrip
Voor alles dat fout ging
Nooit meer ochtendlicht
Nadat ik mezelf ophing
Die me warmde van binnen
Nooit meer jouw steun
Die me liet bezinnen
Nooit meer jouw liefde
Die me heeft gered
Nooit meer een handje
Dat me op het droge zet
Nooit meer een engeltje
Dat op me wacht
Nooit meer jouw woorden
Troostend in de nacht
Nooit meer jouw begrip
Voor alles dat fout ging
Nooit meer ochtendlicht
Nadat ik mezelf ophing
Reacties op dit gedicht
| little flower: | Dinsdag, augustus 22, 2006 21:22 |
| het is heel verdrietig wat er is gebeurd. ik hoop dat je haar ooit een plekje zult kunnen geven. ik geef je mijn steun. Liefs en knuffel, |
|
| mayake: | Dinsdag, augustus 08, 2006 19:36 |
| ocharme xxx ik hoop dat het al wa beter met je gaat en doe het niet alstublieft he xxxx |
|
| sunset: | Zaterdag, juli 29, 2006 11:17 |
| Wohw. Rakend overgebracht. Liefs en mijn oprechte genegenheid, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Lonesome | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||