Als je echt
er kijkt maar één oog
en toch, toch bloedt hier
een huid aan stukken
had ze niet al duizend keer
gezegd dat ze geen, geen
rood gordijn in haar kamer wou
maar niemand luistert hier
dat is ze al langer, langer
gewoon hoe anders iets kan zijn.
Reacties op dit gedicht
| _Zonneschijn_: | Zaterdag, juli 29, 2006 16:35 |
| Prachtig verwoord! Liefs |
|
| (rottig)appeltje: | Zaterdag, juli 29, 2006 16:15 |
| zo, wat een sterk gedicht! erg mooi die kracht te lezen, liefliefs appeltje |
|
| sunset: | Zaterdag, juli 29, 2006 15:54 |
| Wohw. Ik voel jouw verwarring, jouw angst. Bijzonder. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Hannepon | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 29 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||