Kwam je tegen op een verkeerd moment,
ben aan je gehecht geraakt,
wat ik absoluut niet wou.

Hechten maakt dat ik niet meer loslaten kan
zonder pijn en tranen.
Ik wil weg uit je wereld, maar het lukt me niet.

Sta niet sterk genoeg,
verlaten is niet mijn sterkste kant.
Meestal ben ik die andere.

Alles draait en dromen zeggen dat ik moet gaan
of biechten moet.
Ben ik te laf om te voelen?

Bang voor mezelf?
Bang voor jou?
Of neemt twijfel de overhand…

Ik ga maar ik blijf.
Alles wordt zwart als ik niet meer voel.
Als ik aan je denk, denk ik grijs.

Want waar naartoe weet ik niet.
Je geeft geen richting en daarom dool ik rond
op zoek naar je hart.

Je verwart mij,
waarom jij?
Waarom hebben ze jou pijn gedaan, dat je geen liefde meer vertrouwt?

Ik moet lopen, woorden worden tranen,
verdriet wordt haat.
Maar liefde veranderen, lukt me niet.

Het zal me nooit lukken om iets te verklaren,
zeg alles indirect.
Maar begrijpen doe je dat niet. Wie wel?

Loop vast op wegen die me zo bekend zijn,
haat mezelf om mezelf.
Ik wil je vinden, maar je zoekt mij niet.

En daar stopt het dan?
The world is in your hands
But you deny it ?