begiftigt met jou
begiftigt met jou
rust je voeten maar en geniet
beleg de zinnen niet meer.
laat dromen verheerlijkt ontwaken
en luister naar het zinderen van de zee
de golven kijken naar je uit
spring, vaar met je fantasie mee
alleen dan kan mijn hand jou helen met mijn vreugde
-het vuur wakkert al aan-
Reacties op dit gedicht
| SuperKomet: | Maandag, maart 05, 2007 17:28 |
| Hey! Bedankt voor je reactie en tijdje geleden. Al was ik zelf verre van tevreden met mijn terloops bedenksel, toch werkte je reactie motiverend.. over de gehele lijn. Dankje daarvoor. Mooi trouwens, dit gedicht. :) |
|
| board: | Zondag, juli 30, 2006 23:15 |
| mijn hand is jouw hand, een hand van onbegrijpelijk vuur; een hand die blust in warmte, en rust geeft met kalmte; een vagevuur in nevel, een kalmte in koelte en bezwering bij aanraking; het moment is bijna in onze handen, we gaan onze handen niet branden; ons vuur is ons verlangen! Zie je gauw lief! xj |
|
| x__OnlYme__x: | Zondag, juli 30, 2006 22:06 |
| mooi verwoord. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Kimrc | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||