haar perfecte herinnering 2
Wat was hij mooi,
Hij was zo ongelovelijk mooi
zijn lichaam,
zijn huid,
zijn geest,
zijn liefde en zn leven
Hij was zo mooi
Hij was zo lief
Hij zou alles doen om mij
te beschermen
Hij,
Hij was de mooiste
Hij was schitterend
Hij gaf zijn leven op
om het mijne
te laten leven,
Hij redde mij
en ging zelf ten onder,
zelfs zijn hart van goud
kon deze strijd aan,
Hij won
Hij won de mijne,
Hij liet mij leven
en vervulde zo
zijn eigen wens,
Hij
Hij hield van me,
en ik
van hem
voor eeuwig.
Reacties op dit gedicht
| Oxygénée: | Woensdag, augustus 02, 2006 07:16 |
| Echt knap! | |
| *Starlight*: | Zondag, juli 30, 2006 23:56 |
| Werkelijk een zeer mooi gedicht. Liefs *starlight* | |
| nippy: | Zondag, juli 30, 2006 23:20 |
| heel erg mooi geschreven.. liefss |
|
Over dit gedicht
| Auteur: (rottig)appeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||