boos van binnen
Ik ben zo boos van binnen
Ik schrik van mijn reacties
Het ene moment is er niets aan de hand
Voor ik het weet sta ik van binnen in brand
Vanwaar al die woede
Geen ruzie
Geen vijanden
Geen haar op mijn tanden
Ik maak het mezelf zo moeilijk
Sluit mensen buiten
Omdat ik het zo moeilijk vind
Mijn echte gevoelens te uiten
Zo licht ontvlambaar
Zo oneerlijk tegenover
Mijn goedbedoelende ouders
Ze raken mijn gevoelige snaar
Ik wil af van deze frustraties
Maar wie gaat mij vertellen
Hoe ik af kom van iets
Wat onzichtbaar,
Onverklaarbaar
Ik schrik van mijn reacties
Het ene moment is er niets aan de hand
Voor ik het weet sta ik van binnen in brand
Vanwaar al die woede
Geen ruzie
Geen vijanden
Geen haar op mijn tanden
Ik maak het mezelf zo moeilijk
Sluit mensen buiten
Omdat ik het zo moeilijk vind
Mijn echte gevoelens te uiten
Zo licht ontvlambaar
Zo oneerlijk tegenover
Mijn goedbedoelende ouders
Ze raken mijn gevoelige snaar
Ik wil af van deze frustraties
Maar wie gaat mij vertellen
Hoe ik af kom van iets
Wat onzichtbaar,
Onverklaarbaar
Reacties op dit gedicht
| marileen: | Maandag, juli 31, 2006 12:03 |
| Durf te zeggen, durf te praten. Wat jij voelt en denkt, ga dit niet laten. Succes Liefs marileen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mrjk | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||