zomer
ik ga op in het geruis
van de bladeren in het bos
en kijk hoe de zon gaat in alle rust
ik koester de moment,
even van alles los,
dat een straal de einder kust
ik aanschouw de zomer
in al zijn pracht
terwijl ze zacht m'n slapen streelt
met een warmte,
zo had ik het verwacht,
die zwijgend mijn wonden heelt
En ik geniet
van het groene lover
van de bloemen in kleurige bloei
van de wind die, met al zijn getover,
maakt dat ik boven mezelf uitgroei...
Reacties op dit gedicht
| ana (stacia): | Donderdag, augustus 03, 2006 09:22 |
| Ik zie je haast wandelen ... knap beschreven. liefs ana |
|
| sunset: | Maandag, juli 31, 2006 13:54 |
| Een voor mij toch overheerlijk zomergedicht. Liefs en fijne dag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||