even op bed liggen
Ik ga weer naar bed,
proberen wat te slapen.
Heel de nacht opgezeten,
niet kunnen slapen.
Ik trek het niet meer,
even stoppen met spullen inpakken.
Ik sta te trillen op me benen,
voel me echt zwak.
Tranen rollen over mijn wang,
het is zo ontzettend moeilijk.
Al mijn spullen in pakken,
en doet pijn en verdriet maar ook een opluchting.
Straks helemaal vrij,
helemaal tot rust komen.
Mezelf weer helemaal terug vinden,
ja, me eigen ik.
Reacties op dit gedicht
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Maandag, juli 31, 2006 11:59 |
| niet te veel tegelijk doen, een dag meer of minder maakt niet uit! liefs, namasté, Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||