Alleen....stilte....de nacht!
Turend stond ik in het bos
t 'Was donker, in een koude nacht.
Boven mij brak het leven los
Hoge bomen omarmder elkaar,
als een kussen zo zacht.
Zij waren als angstige gezichten
Die zich op mij richten
Ik was daar, alleen!
Enkel bomen, bladeren en lucht om me heen.
Alleen!
Met een gekraak van dode takken en kniegewrichten,
Ging ik pijnlijk op een bankje zitten.
Alleen!
t 'Was donker, in een koude nacht.
Boven mij brak het leven los
Hoge bomen omarmder elkaar,
als een kussen zo zacht.
Zij waren als angstige gezichten
Die zich op mij richten
Ik was daar, alleen!
Enkel bomen, bladeren en lucht om me heen.
Alleen!
Met een gekraak van dode takken en kniegewrichten,
Ging ik pijnlijk op een bankje zitten.
Alleen!
Reacties op dit gedicht
| romantiek: | Maandag, juli 31, 2006 17:49 |
| Richt je hoofd omhoog, je merkt, je bent niet alleen. Liefs x |
|
| damagemountain: | Maandag, juli 31, 2006 15:57 |
| eenzaamheid is niet fijn.. eenzaamheid doet vaak zoveel pijn, veel sterkte en zoek het geluk.. liefs damagemountain |
|
Over dit gedicht
| Auteur: miester | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 31 juli 2006 | ||
| Thema's: | ||