Met de noorderzon vertrokken,
waardoor vaste grond
per seconde onder me weg zakt.
Geen afscheid genomen van ieder om mij heen, beseffend
het is mijn keuze en leven, niet die van jullie.

Met de noorderzon vertrokken,
even voor een weekje kort,
een giga muurtje om me heen.
Niet om voor eeuwig achter te blijven, wetend
dat dat niet goed is, maar na te denken.

Met de noorderzon vertrokken,
mezelf een beetje leren kennen,
voors en tegens te overwegen.
Om vervolgens te concluderen dat ik niet zal veranderen.
want goed of slecht, dit ben ik.


---
Inspiratie door het lezen van het boek "Noorderzon, van Renate Dorretstein"