niet eens je gesproken
een klein bericht
paar zinnen over en weer

nog altijd zit hier gevoel bij
ik merk
een licht gevoel in mij
een blijdschap in mij
dit te hebben kunnen delen met jou

toch ook een stuk verdriet
zoveel vragen
die een antwoord verdienen
spoken door mijn hoofd
het waarom van dingen
ik snap nog veel niet

het kaartje dat je me stuurde
deed me goed
zon in je leven
fijn om te horen

ook een stukje angst
is dit verstandig
wat maakt me het bangst
intensief nog steeds
voel ik jou

en ik vraag me af
hoe verstandig is dat nou
want nog altijd
doe je me meer
en voel ik dingen
die ik niet zou moeten

moet ik deze opening
weer sluiten
zwijgen
en wachten
tot ik het weer open kan breken

maar dan
ik denk
dat dit niet verandert
het had al lang moeten slijten

langzaam
verken ik
de weg naar vriendschap met jou?