lichtwezens
lichtwezens
vannacht
kwamen lichtwezens bij mij
stilletjes
stonden ze aan mijn zij
om
mij naar hun licht te lijden
wat
mij even zal bevrijden
van all die drukte en die zorgen
over de angst van de dag van morgen
ik voelte warmte
en geluk
en even wenst ik
er was geen weg terug
intense geborgenheid
heeft mij op dit pad
beglijd
ze zwevden
zachtjes om mij heen
het leek
alsof ik in eeuwigheid
verdween
plotseling
uit dit mooie licht
voelte ik
iemand streelde mijn gezicht
zo vertrouwt
en ik dacht-
dit is mijn vader
die zo veel van mij houd
en opeens had ik weer moed
ik wist
alles,alles komt goed
hij zal mij nog steds lijden
in alle zware tijden beglijden
ik keerde terug
met enorme liefde om mij heen
en ik wist
voor het licht verdween-
ik moet niet bang zijn
ik ben niet
alleen...
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, augustus 01, 2006 16:28 |
| Mooi, heel mooi. Liefs, sunset |
|
| Lady Decadence: | Dinsdag, augustus 01, 2006 13:01 |
| Inderdaad. | |
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Dinsdag, augustus 01, 2006 12:03 |
| heel erg mooi we zijn zeker niet alleen! (leiden = richting geven aan lijden = is het ondergaan van pijn of verdriet begeleiden = steunend mee lopen) |
|
| hiljaa: | Dinsdag, augustus 01, 2006 10:44 |
| nee jij zal zeker niet alleen zijn! mooi verwoord! knufliefs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Littledolphin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||