laat me met rust
flikker alsjeblieft nu op,
laat me met rust.
Laat me nou eens even alleen,
kan het niet hebben jou nu om me heen.
Steeds zeg je weer,
weet je wel wat je met me doet.
Je laat me alleen,
jij bent echt niet goed wijs.
Nou zei ik hoef je niet te vertellen hoor,
dat weet ik ook wel dat ik gek en gestoort ben.
Maar donder nu eens op,
ik trek dit niet meer.
Zie je dat dan niet,
jij zegt steeds ik heb zoveel pijn en verdriet.
Ik zei ja tuurlijk alleen jij,
en ik ben zeker zo gelukkig en blij.
Nou was dat maar zo,
dan wilde ik niet dood.
Dan snee ik me eigen niet,
kotste ik niet.
En dan nog zo,
donder nou echt op.
sorrie hoor maar ik ben echt boos,
ik haal mezelf onderuit.
Ja, heb mezelf niet meer in de hand,
ik ben weer aan het poetsen.
Ja, de was aan het doen,
opvouwen en strijken.
Nu nog stofzuigen,
maar trek het niet meer.
Maar wie doet het ander,
ja, niemand dus.
Reacties op dit gedicht
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Dinsdag, augustus 01, 2006 23:33 |
| waarom zou je dit huis nog schoonmaken? wanneer begrijp je nou eens dat het niet jouw schuld is??? liefs, namasté, Anneke |
|
| dolphingirl: | Dinsdag, augustus 01, 2006 20:53 |
| laat de boel de boel even en neem je rust en als hij zich er aan ergert ruimt hij het zelf toch op liefs dolphingirl |
|
| fran92: | Dinsdag, augustus 01, 2006 18:36 |
| nou dan laat je het liggen denk nu eens aan je eigen rust! dat heb je nu hard nodig.. zoek je rust op! liefs mij, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||