flauw gevallen
Ik zag sterren voorbij komen,
was ik soms aan het dromen.
Zag ik soms het geluk,
nee, het leven is juist stuk.
Het werd steeds zwarter voor me ogen,
ik voel me zo bedrogen.
Ja, het werd zo zwart,
ja, viel in een diepe gat.
Ik viel op de grond,
ja, was het maar dat ik niet bestond.
Ik viel flauw,
steeds die warmte en dan die kou.
Ik ben echt zo moe,
en weet gewoon even niet waarnaartoe.
Ik wil niks even,
maar stop heus niet met leven.
Reacties op dit gedicht
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Dinsdag, augustus 01, 2006 23:40 |
| vind je dat gek, als je niet eet? neem vruchtensap en wat rijst met kip, is licht verteerbaar. liefs, namasté, Anneke |
|
| crying freeman: | Dinsdag, augustus 01, 2006 22:00 |
| hoop dat je snel beter word groetjes | |
| because: | Dinsdag, augustus 01, 2006 21:27 |
| Je weet niet waarnaartoe, volgens mij naar je bedje :) Heel mooi geschreven, geef jezelf wat rust en geloof in jezelf. Blijf hopen en maak er wat van! liefs en xxx because |
|
| dolphingirl: | Dinsdag, augustus 01, 2006 20:52 |
| geef je zelf even rust liefs dolphingirl |
|
| vicky holvoet: | Dinsdag, augustus 01, 2006 20:49 |
| Ow flauwvallen kan ik van meepraten . Is niet leuk . sterkte grtjes vicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 01 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||