moed
Als jouw moed om te leven aan de horizon verdwijnt
en je denkt ik ben alles kwijt
is er altijd hoop die aan dezelfde horizon gloort
een van erbarmen,gevoelens die verwarmen
door schade en schande wijs geworden
blijf je het hele leven groeien
en zelfs door de dood heen
wordt je een beter mens en ben je nooit alleen.
en je denkt ik ben alles kwijt
is er altijd hoop die aan dezelfde horizon gloort
een van erbarmen,gevoelens die verwarmen
door schade en schande wijs geworden
blijf je het hele leven groeien
en zelfs door de dood heen
wordt je een beter mens en ben je nooit alleen.
Reacties op dit gedicht
| the moon: | Woensdag, augustus 02, 2006 14:07 |
| heel mooojjjj en herkenbaar liefs en knuf the moon |
|
| hiljaa: | Woensdag, augustus 02, 2006 13:48 |
| zeker je bent nooi alleen! knufleifs--hiljaa-- |
|
| vicky holvoet: | Woensdag, augustus 02, 2006 13:33 |
| Soms ben je wel eens alleen. bedankt voor je lieve reactie . grtjs Vicky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moonwoman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 02 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||