Schuttingen

Mijn wereld bestond als kind
Uit een plaatsje achter de schutting
Ik mocht nog niet verder kijken
Was te gevaarlijk
Mijn fantasie
Met wat er zich daarachter bevond
Waren
Bont gekleurde bloemenvelden
Met mooie vlinders
Die van bloem naar bloem vlogen
Die zich
Voor hun ogen ontsproten
Daar moest ik toen
Dan maar in geloven
Dat zich dat achter die schutting bevond

Mijn wereld
verruimde zich tot achter die schutting
De teleurstelling
Geen bloemenvelden maar hele volle straten
Tot mijn verbazing
Stuitte ik op nog een schutting
Mijn fantasie
Met wat zich daar achter bevond
Liefde
Had er over gehoord, het gaf je beschutting
Dus ben de schutting over gegaan
Dacht het daar te vinden
wat heb ik spijt
Dat ik die schutting ben gegaan
Ik wou
Dat ik er achter had blijven staan

Mijn gezichts veld
Werd alsmaar ruimer en ruimer
Die schuttingen
Daar kijk ik nu over heen
Mijn mooie fantasie
Werd nooit werkelijkheid
Verloor mensen door de tijd
Dat had ik toch
Bij die eerste schutting
Nooit kunnen weten
Dat mensen zomaar verdwijnen
Uit je leven
Deze schutting
Niemand kan hem overslaan
Elk mens
Zal die schutting over gaan
Niemand uitgezonderd

Jet