De brieven in bloed geschreven
Gesneden aan de vellen
Waar eens woorden op geschreven waren
Voor mij bedoeld met onoprechte genegenheid
De pen in bloed gedoopt
Mijn vingers doen pijn
Van de diepe groeven in mijn kootjes
Die elke keer weer open springen
Bij het lezen van je zinnen
De taal is prachtig poëtisch
Maar hoe het ook mooier is gemaakt
Dat prachtige letters
Toch zo kunnen liegen voor mijn ogen
Tranen stromen hard
Hoe kon ik zo blind zijn
De zinnen verwateren
Tot ze niet meer te lezen
Of zou het door mijn tranen komen
Dat ik niets meer zie?
Reacties op dit gedicht
| ring: | Donderdag, augustus 03, 2006 15:49 |
| dit doet mij een btje denken aan bloedend hart erg mooi geschreven xxxingrid | |
| M@rcel: | Donderdag, augustus 03, 2006 12:29 |
| fictie maar ontzettend stilmakend mooi geschreven Liefs M@rcel |
|
| scientist: | Donderdag, augustus 03, 2006 11:53 |
| Taal kan een gif zijn dat de hersenen afbreekt, maar het kan ook genezen Mieke... kus |
|
| sunset: | Donderdag, augustus 03, 2006 10:43 |
| Invoelend (want gelukkig fictie) neergezet. Liefs en knuf, sunset |
|
| because: | Donderdag, augustus 03, 2006 10:35 |
| Ik ben er stil van, zeer mooi verwoord. Sterkte liefs en xxx because |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||