Plots de weg kwijt
Je laat me verdwalen
met al je vertrouwen
je steun en je lieve woorden
Je glimlach zo lief
Je laat me verdwalen
door de regen
ik kan er niet tegen
je aansporingen te horen
mezelf afvragende
of ik ze wel verdien
Je laat me verdwalen
in wanhoop en spijt
Je laat me verdwalen
Ik ben eindelijk de weg kwijt
Jij bent het begin en het eind
En ik voel me plots verlaten
Reacties op dit gedicht
| soulsister: | Donderdag, augustus 03, 2006 20:10 |
| heel intens,mooi liefs |
|
| __xMegan: | Donderdag, augustus 03, 2006 18:11 |
| je vindt de weg wel weer (: × |
|
| M@rcel: | Donderdag, augustus 03, 2006 12:32 |
| intens stilmakend mooi... Liefs M@rcel |
|
| sunset: | Donderdag, augustus 03, 2006 10:45 |
| Stilmakende, integer zachte gevoelsverwoording. Liefs en mijn meelevende genegenheid, sunset |
|
| Littledolphin: | Donderdag, augustus 03, 2006 08:37 |
| intens man....prachtig lolo!liefs little | |
| remie: | Donderdag, augustus 03, 2006 08:34 |
| prachtig geschreven gevoel...liefs Remie | |
Over dit gedicht
| Auteur: annoela | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 03 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||