spinsels
Ach als je mijn hunkering toch eens kon zien
kon proeven
kon voelen
je zou het niet eens snappen
met je mooie blonde kop
en vage rare kapsel
met haren soms recht op
mijn hunkering naar meer
naar vrijheid en bedrog
naar slapelose nachten
en ach wat dan nog?
Je zou gewoon moeten weten
dat ik meer wil,
dan jou alleen. Dat ik meer liefde wil
en wel 100 armen om me heen.
En ach wat kan het jou toch schelen.
Zoek verkoeling bij de nacht
met je vreselijk koude hart.
Maar je handen o zo zacht.
Ik lach je uit,
Ik weet niet hoe,
Maar altijd, altijd,
kom ik toch weer naar je toe.
Reacties op dit gedicht
| j-eefie***: | Vrijdag, augustus 04, 2006 20:47 |
| echt superr mooi je gaat er echt over na denken liefss eefie |
|
| sunset: | Vrijdag, augustus 04, 2006 10:19 |
| Een prachtt! (En daarom extra jammer van die 100 in plaats van ''honderd''). Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
| lachebekje1988: | Vrijdag, augustus 04, 2006 00:43 |
| Wat had je in gedachten om het volmaakt te krijgen dan? KNUF |
|
Over dit gedicht
| Auteur: **fleying mind** | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||