We stonden allemaal aan het begin van de SPW,
van alles wat ons nog moest overkomen, hadden we geen idee.
Al snel vormde we een gezellige hechte klas,
over de opleiding waren we ook erg in onze sas.
Na een tijdje kwamen toch de eerste problemen openbaar.
Zo vlak voor de slaappartij, wat was dat naar!
Als een echte klas hebben we het opgelost,
we gingen sterker verder, kost wat het kost.
We kunnen op elkaar vertrouwen,
en dat is iets om op te bouwen.
we kunnen als klas alles delen,
ook al lukt het niet om elkaars wonden helemaal te helen.
Toch hebben we veel voor elkaar betekend,
en tussen de problemen door, veel zonnige momenten gekent.
We hielpen elkaar als het nodig was,
en kregen vaak te horen;"Jullie zijn een topklas!"
Nu staan we bijna aan het begin van het 2e jaar,
we gaan stage lopen en daarna valt onze klas uitelkaar.
Een paar hebben ons al eerder verlaten,
dit kwam omdat ze te ver in de problemen zaten.
1C, ik wil jullie bedankt, het was een heel leuk jaar,
we hebben veell gehad aan elkaar.
Ik zal jullie nooit vergeten,
ik vind dat jullie dit moeten weten!
Het ga jullie goed!