hoop
Jij bent de rede van men slapeloze nachten
En het feit dat ik op dit late uur nog aan het schrijven ben
Omdat ik de slaap niet kan vatten.
Ik wil weer schrijven over de mooie liefde
De hoop in het leven en ook de zin daarvan
Maar ik vrees dat ik die zin zelf even kwijt ben
Maar ik hoop niet voor lang.
Als mijn laatste traan gevallen is
Zal ik weer leren lachen en genieten van dit leven
Ik zal ooit weer schrijven over die mooie dingen.
Maar nu nog even niet
Laat mij maar even alleen met men verdriet
Enkel tijd kan wonden helen.
En het feit dat ik op dit late uur nog aan het schrijven ben
Omdat ik de slaap niet kan vatten.
Ik wil weer schrijven over de mooie liefde
De hoop in het leven en ook de zin daarvan
Maar ik vrees dat ik die zin zelf even kwijt ben
Maar ik hoop niet voor lang.
Als mijn laatste traan gevallen is
Zal ik weer leren lachen en genieten van dit leven
Ik zal ooit weer schrijven over die mooie dingen.
Maar nu nog even niet
Laat mij maar even alleen met men verdriet
Enkel tijd kan wonden helen.
Reacties op dit gedicht
| Ilaria: | Vrijdag, augustus 04, 2006 18:29 |
| Prachtig beschreven , ik leef met je mee x |
|
| fran92: | Vrijdag, augustus 04, 2006 13:17 |
| het komt wel weer goed zoalang je het maar tijd geeft mooi geschreven! sterkte liefs fran92 |
|
| schaapii : | Vrijdag, augustus 04, 2006 12:42 |
| Gelukkig weet je zelf dat tijd wonden heelt... :) Succes en sterkte... en mooi geschreven... Knuff,, Maaike |
|
| x__OnlYme__x: | Vrijdag, augustus 04, 2006 11:52 |
| Sterkte. Mooi geschreven. xx Only Me |
|
Over dit gedicht
| Auteur: constantine | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||