maar vooruit lopen
is geen slechte eigenschap, liefste.
vooral niet in onzekere tijden
zoals het moment waarop onze blikken kruiste.
en als rozenblaadjes uiteindelijk gespreid
op de groene keukenvloer liggen, dán
zal mijn hart de uitzondering maken
en de regel bevestigen.
puur als iedereen is - iedereen, behalve jij -
wordt het losgelaten bloed uit mijn lichaam
toch in jouw handen gestort
en laat ik jou niet achter met een verantwoordelijkheid
maar met een voorrecht.