Verwachtingen
van het leven
Iedere dag weer
opnieuw
hopen op
een betere morgen
Een langer begin
een veranderd einde
aan wat gisteren
zo hopeloos leek
Verwachtingen
van mezelf,
van andere mensen
steeds weer opnieuw
een vergissing
een afgedwaalde gedachte
een hoop op
alles wat men wonder noemt
Steeds weer verbazing
over de kortzichtigheid,
van zoveel mensen
Bewuste blindheid
voor wat het leven
werkelijk kan betekenen
Verwachtingen...
Wat zijn nu nog
mijn verwachtingen ?
Mag ik hopen ?
Op alles
wat ik nu moet
achterlaten,
of plaats ik het
met een bewust hart
onder verwachtingen
Mag ik nog verwachten
dat morgen brengt
wat me vandaag
is afgenomen....?
Dave