viel van mij stokje
Al schoonmakend het huis,
dat was niet helemaal pluis.
Ik ben nog niet eens klaar,
maar op eens lag ik daar.
Als bezig in de badkamer,
ik werd steeds moeizamer.
Ja, ik trok het niet meer,
en viel flauw weer.
Waarom trek ik het allemaal niet,
ja, ik kwam bij en huilde van pijn en verdriet.
Ik zat tegen de rand aan,
en liet me tranen weer gaan.
Ik moet de woonkamer nog doen nu,
maar dan loop ik mezelf weer vorbij contenu.
Ik zal alleen nog maar stoffen dan,
de rest is echt niet meer wat ik even aan kan.
Hij gaat maar dweilen en stofzuigen,
al zal die daar niet om gaan juichen.
Maar ik trek dat niet meer,
de woonkamer moet ook nog en leg het het er nog niet bij neer.
Dus even een half uurtje rusten maar,
dan is het straks allemaal wel klaar.
Dan verdien ik de rust weer,
ook al doet alles me zo zeer.
Reacties op dit gedicht
| because: | Zaterdag, augustus 05, 2006 21:28 |
| er vallen opeens wat stukjes op z''n plek bij mij :$ bedankt voor je steun liefs |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Zaterdag, augustus 05, 2006 21:11 |
| goed eten en goed slapen is de enige remedie!!!!!!! liefs, namasté, Anneke |
|
| because: | Zaterdag, augustus 05, 2006 21:08 |
| Mooi verwoord, zorg goed voor jezelf he! Ik weet niet of je een oorzaak hebt, maar anders naar de huisarts of optijd rust nemen :) sterkte, liefs en xxx because |
|
| christina: | Zaterdag, augustus 05, 2006 19:46 |
| misschien een beetje meer nachtrust dat helpt echt liefs christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||