Morrend in de regen

Morrend om de regen.

Iedereen die dagenlang om regen heeft gesmeekt zal nu wel nattigheid voelen.
Vanuit mijn raam lijkt het verzopen plein een doorweekte lappendeken van wiegende paraplu’s.
De mensen lopen diep gebogen, de ruggen krom als met een bult, het regent zure smoelen

De marktkramers, gekruiste armen voor de borst, zij kijken grijs, zij pakken in, zij zien het niet meer zitten.
Ik schuifel naar mijn brievenbus om mijn gazet eruit te dreggen, ‘t is pap een krant als pruimenjus .
De pagina’s plakken aan elkaar ik krijg het kreng niet open. Ik sluit mijn ogen want ik wil, die slodderige dag wegpitten.

Rovago

Geschreven door

rovago

Reacties op dit gedicht

rovago vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

sunset:	Zondag, augustus 06, 2006 10:06
Zoals elders al eens gezegd: ''Raar soort wij mensen. Het is nooit goed''. Treffend (Al viel het hier in Eindhoven wel mee met de regen de laatste dagen - juist het natuurnodige - en met een temperatuur van nog altijd tussen 23 en 26 graden is het heerlijk zomeren). Liefs en fijne zon-dag, sunset

Over dit gedicht

Auteur: rovago
Gecontroleerd door: Sunflower
Gepubliceerd op: 06 augustus 2006
Thema's: [Mishandeling]