op en tante ik kom nu naar jullie
Ik kom er aan,
het is dat ik nu al me tranen laat gaan.
Ik mis jullie zo erg,
een groot gemis aan jullie is een hele berg.
Jullie stonden allebei zo voor me klaar,
maar jullie zijn er niet meer maar daar.
Jullie wisten beide wat er gaande was,
en wat voor pijn ik had en die tranen zitten me zo dwars.
Jullie wisten beide dat ik mee wilde gaan,
maar moest hier blijven bestaan.
Maar ik kom er aan,
ik zal snel weer naast jullie staan.
De wereld is hier zo verrot,
en maak mezelf alleen maar kapot.
Maak me plekje maar klaar,
ik zie jullie gauw daar.
Reacties op dit gedicht
| mamsiemomo: | Zondag, augustus 06, 2006 22:28 |
| Ben het helemaal met Anneke eens. Stop met doodgaan en leef!!! Liefs, Mamsie |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Zondag, augustus 06, 2006 17:06 |
| ieder gaat op zijn eigen tijd, waarom richt je je nu op overledenen, terwijl er genoeg levenden zijn die je willen helpen. Je opa en tante kunnen vanaf Gene Zijde heel weinig voor je doen... richt je op de levenden! liefs, namasté, Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||