Eenzaat
Misschien staat er aan
de rand van de aarde
iemand te kijken. zijn ogen tussen
de mensen wuivend, in zijn tas
een heel verhaal. heel ver
van iedereen zodat hij zich
goed kan concentreren. ‘leven’
staat er op zijn hoofd geschreven.
en hij buigt zich als veer
over papier, vlecht
zo. (en maakt een punt)
Reacties op dit gedicht
| Het Gejefte: | Woensdag, augustus 09, 2006 20:06 |
| WOW!!!!!! ''Misschien'', zeg je Ik zie hem van hier staan en het lijkt alsof ik hem al mijn hele leven ken! mega, alweer |
|
| milamber: | Maandag, augustus 07, 2006 01:47 |
| :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||