we stonde samen op een brug.
hande in de rug..
jij vertelde mij datje hetmoeilijk had.
ik luisterde naar jou verhalen.
dat je in je zelf verdwalde.
ik keek je aan en zei voor elke weg is een baan.
over je wang rolde een traan.
dat was de laatste dag dat ik je zag.
met je stralend witte lach.
je flooster in me oor,geloof me het is zo beter hoor.
de volgende de dag hoorde ik het slechte nieuws,ik had het nniet verwacht.
je het je zelf om het leven gebracht
(zij had me hart gebroken,,,kan nu nogsteets niet geloven )
(23/8/2001)(F)