Hoopvol moet men leven,
valse hoop worden vermeden,
hoe graag men ook wil zweven,
realistisch moet men leven.
Je moet jezelf niet verliezen,
door je in jouw dromen te verdiepen,
blijf met je voeten op de grond,
jouw toestand wordt ongezond.
Soms is het leven een festijn,
met zon en maneschijn,
dan weer hard en wreed,
vol leed, dat je het mooie vergeet.
Wat je voelt, ervaart, maak het waar,
niet hevig, met mondjesmaat,
deel datgene met elkaar,
met haar, de enige echte, de ware.
Je hebt haar ooit beloofd
trouw te blijven tot de dood,
vergooi je geluk niet voor een lust,
geproefd en dan geblust.
Zij laat jouw deze week met rust,
haar plicht, voor jou een must,
je zoekt onnodig een erge pijn,
terwijl het anders ook mooi kan zijn.
Tijgertje:): | Donderdag, augustus 17, 2006 22:17 |
wow met bewondering voor jouw schrijfstijl gelezen, liefs |
|
Auteur: flori@ne | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 07 augustus 2006 | ||
Thema's: |