Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Onzeker, maar niet meer alleen
Kijk stil
Naar de lege muur voor me
Waar ik al veel naar gekeken heb
Waar ontelbare littekens in staan
Weet niet
Wat er nog meer gaat komen
Wanneer zal ik vrij zijn
Weer normaal kunnen dromen
Voel nog steeds
De pijnlijke woorden
Die in mijn huid snede
Als kleine splinters glas
Vraag me af
Wat ik nog moet weten
Zodat ik eraan kan werken
Om alles te vergeten
Ben nog steeds bang
Voor kwetsende dingen
Die me herinneren
Wat ik ooit ben geweest
Reacties op dit gedicht
-MoonFlower- vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
-MoonFlower-
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
07 augustus 2006
Thema's:
[Verwerking]
[Verdriet]
[Pesten]