het is een voel van onbestendig
dat kruipt en sluipt door de buik
steels een hoger knaagt naar de maag
als zijnde een volgestroomde fuik
door mazen van het net
fnuikend in doorstroom ontglipt
naar hartcontreien bloederig rood
lijken te vernauwen gelijk in wurgingsnood
ademloos verstikt met benepenheid
toeslaand als een dief in de nacht
op van die kwetsbare momenten
| sunset: | Dinsdag, augustus 08, 2006 10:58 |
| Wie zou de pretentie van zekerheid willen hebben anders dan dat leven eeuwig is, en liefde. En dat dus ook liefde eeuwig is en de essentie van het Goddelijke. Verwarring is enkel maar menselijk. Toch? Liefs en mijn warme genegenheid, sunset |
|
| hiljaa: | Dinsdag, augustus 08, 2006 07:17 |
| zo een angel ken ik! krachtig verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
| Rien de Heer: | Dinsdag, augustus 08, 2006 00:38 |
| Iettewat triest maar toch wel heel erg mooi..... Groetjes, Rien. |
|
| Annemieke van der Ven: | Dinsdag, augustus 08, 2006 00:36 |
| ja en zo zijn er nog een paar van die o zulke onwelkome gasten... jaloezie enzo... liefs Annemieke |
|
| conan: | Dinsdag, augustus 08, 2006 00:25 |
| indrukwekkend !knap , beeldend taalgebruik.... voor fijnproevers |
|
| Gonny: | Dinsdag, augustus 08, 2006 00:12 |
| hee kanjer even een dikke knuffe voor jou liefs Gonny Slaap lekker |
|
| Auteur: maria | ||
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||