rusteloos lag je daar ,ik hield je hand, geen kick ,geen gebaar,
vredeloos ben je heen gegaan,
je ziel ongeheeld is hier gebleven,
jouw leven wilde je jezelf niet meer geven,
dat stukje sprankelende hoop ontbrak,
het laatste energie wat je jezelf niet meer kon geven,
daarom zag je op dat moment dat dat jou waarhied was,
en nam je je eigen leven,
1 woord ,1 gebaar, 1 emotie,1 traan van mij voor jou,
vraag me af had het ommekeer gehad,
had er voor je moeten zijn,
had ik er door heen kunnen komen, door al jouw pijn?
ik aai je hand zeg dat ik van je hou,
maar het is te laat je ogen stralen niet meer,
elke dag een stukje leven voor jou,
mijn herineringen van ons zal ik nastreven,
ik bewaar je ziel zal hem helen,zodat ik deze na mijn aardse leven weer aan jou kan geven,
R.I.P,
LOVE...V...