Een vallende ster
Een vallende ster….
Nietsvermoedend bij het raam,
Zat ik te staren.
Naar de hemel met zijn maan,
Zo mooi, ‘k kon mezelf niet bedaren.
Denkend aan mensen,
Die ik had verloren.
“Ons niet vergeten” waren hun wensen,
Dat is wat ik heb gezworen.
Het is een lang verhaal,
Toen mij iets opviel in het zicht.
Wat gebeurde er allemaal,
Ineens een groot en stralend licht.
Met een ongelooflijke kracht,
Zo dichtbij, maar toch heel ver.
In de heldere nacht,
Een vallende ster……
Over dit gedicht
| Auteur: Roy van der Steen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||