Ik kon maar niet in slaap komen,
ik wilde zo graag weg dromen.
Even me oogjes sluiten,
zodat ik vandaag weer de vogels hoor fluiten.
Maar het duurde zo lang,
ik was zo ontzettend bang.
Tranen bleven maar vloeien,
denkand aan zal ik ooit nog open bloeien.
Lig met me knuffel in bed,
muziekje erbij aan gezet.
En stilletjes lag ik daar,
en zei tegen mezelf ik ben met leven nog lang niet klaar.
Met tranen uiteindelijk in slaap gevallen,
maar kon ook niet anders heb zulke moeie oogjes met wallen.
Ik ben er net pas weer uit,
en het is dat ik zo weer me oogjes sluit.