Dag mama, jou heb ik nooit gehad
Het houden van is verdwenen.
Ik heb stil medelijden.
Je hele leven ontevreden..
je kan niemand meer verblijden.
Ik dacht jou blij te kunnen maken,
toen ik op deze aarde verscheen..
Maar ik maakte je ontevredenheid groter,
ik was het extra blok aan je been..
Het viel te merken aan je agressie..,
je manier van doen en je gedrag.
Ik wist meteen dat ik na moest gaan denken..
wanneer ik mijn blauwe plekken zag..
Het duurt niet lang meer..
Ik voel onzekerheid en angst..
De drugs heeft je kapot gemaakt..
Het valt niet meer te herstellen..
Want de jaren die je nog te leven hebt,
Zijn op een hand te tellen..
Reacties op dit gedicht
| *Lovely Rose*: | Maandag, augustus 28, 2006 17:44 |
| heej meiss, wow...wat is er allemaal gebeurd in de tijd dat ik weg was?! xxx |
|
| waterziel: | Woensdag, augustus 23, 2006 22:55 |
| Hoi lief, echt een schok... Ik hoop voor je dat je het hoofdstuk zult kunnen sluiten liefs, Eef |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *FlyAway* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||