Terminaal.
Terminaal.
In de hoek van de kamerligt ze daar.
Met dit leven,
is ze helemaal klaar.
Een pleister tegen de pijn,
waar ze zo dankbaar voor is.
"Dat je er weer bent" zegt ze,
vind ik zo fijn!
Rust maar uit,
sluit je ogen maar toe.
Want,zeg ik tot besluit;
Je bent zo moe.
Ze kijkt me dankbaar aan,
ik knik,en streel over haar hoofd.
Toe maar,je kunt nu gaan
zeg ik ,terwijl het licht in haar ogen dooft.
Reacties op dit gedicht
| Rien de Heer: | Woensdag, augustus 09, 2006 23:52 |
| Herkenbaar... in de eenvoud van je woorden geef je heeel veel weer en dat maakt het gedicht juist zo knap.... Groetjes, Rien. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||