laat me met rust
waarom stoorde je me zo net,
waarom dee je me dat aan.
Waarom dee je het met opzet,
waarom liet je me gewoon even niet gaan.
Ik was toch bezig met het levensverhaal,
zie je dat niet het dee me pijn en verdriet.
Nog luldeje er steeds doorheen,
zie je het dan echt niet.
Ik vind het al zo k*t,
al die elende opschrijven uit die put.
Het verleden weeer helemaal naar boven halen,
had je dan echt even geen tijd om te wachten.
En nou ben ik weg gelopen,
nu heb ik eens de hulp gepakt.
Maar het had gewoon op normale manier gekunt,
maar je gunt het me gewoon niet.
Reacties op dit gedicht
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Donderdag, augustus 10, 2006 08:34 |
| ieder heeft zijn eigen verdriet en helaas kunnen jullie er niet meer voor elkaar zijn, daarom is het goed dat je nu weg bent! liefs, namasté, An |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||