Rust
Rust
De wateren,
Zo kalm.
Je ligt naast de kalme rivier,
Je zakt weg,
Genietend van de stilte.
Vogels die zingen,
De waterval die je hoort stromen,
Het geruis van de bomen,
De frisse bries tussen u haren.
De kalmte,
De rust.
Je droomt volledig weg.
Het zachte gras onder u,
Worden wolken,
Die u dragen.
Je ziet schattige dieren,
Ze zijn zo rustig.
Plots,
De wolken verdwijnen,
Je ontwaakt terug.
Je pakt u fiets,
En je fietst terug,
Terug de gehaaste wereld in.
De wateren,
Zo kalm.
Je ligt naast de kalme rivier,
Je zakt weg,
Genietend van de stilte.
Vogels die zingen,
De waterval die je hoort stromen,
Het geruis van de bomen,
De frisse bries tussen u haren.
De kalmte,
De rust.
Je droomt volledig weg.
Het zachte gras onder u,
Worden wolken,
Die u dragen.
Je ziet schattige dieren,
Ze zijn zo rustig.
Plots,
De wolken verdwijnen,
Je ontwaakt terug.
Je pakt u fiets,
En je fietst terug,
Terug de gehaaste wereld in.
Reacties op dit gedicht
| Rationalelfie: | Donderdag, augustus 10, 2006 19:15 |
| ja fijn even ontsnappen, er even tussenuit groetjes |
|
| elnini: | Donderdag, augustus 10, 2006 00:55 |
| zo mooi he, jammer altijd, wanneer je weer terugmoet liefs eline |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Julia* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||