Je was gelukkig, had hard gewerkt.
Je kwam er alleen voor te staan,
maar je hield je sterk, het leven ging verder.
Tot je begon af te takelen.
Dementie,
je sloeg er totaal naast.
Kleine aanvalletjes in je hoofd,
je raakte half verlamd,
je werd niet beter, alleen maar slechter,
je ging zichtbaar achteruit,
je kon niets meer,
en zo lig je hier nog steeds,
je reageert op niets meer, op helemaal niets.
Je ligt daar zo weerloos,
je leeft nog,
maar voor hoelang…