mijn verdriet kom nu
Nu beginnen de tranen pas echt te stromen,
ik laat het er nu allemaal echt komen.
Niemand die het nu ziet,
ben alleen dus laat ik het toe me verdriet.
Het was een zware dag,
ben behoorlijk van slag.
Ik ben ook nog erg warrig nu,
en er draaid van alles door me heen contenu.
De rust vind ik nog niet echt,
het was vandaag een heel gevecht.
Eerst voorlezen daar dan,
toen was het dat de herbeleving kwam.
Ik ben nu echt erg verdrietig en moe,
en weet even niet met alles waar naar toe.
Ik ben nu alleen,
en heb harde muziek om me heen.
Ik moet even wat doen hoor,
ik moet even het huis door.
Ik moet het echt even kwijt,
zodat het meschien even slijt.
Dus ga ik maar poetsen hier maar,
dan is het morgen voor me ouders klaar.
Want me tranen blijven maar stromen,
weet even niet hoe ik eruit moet komen.
Reacties op dit gedicht
| Douwe: | Donderdag, augustus 10, 2006 22:25 |
| Mooi geschreven, ondanks of dankzij je verwarring. | |
| because: | Donderdag, augustus 10, 2006 21:43 |
| Mooi en rakend geschreven. Ik vind het knap hoe je er mee omgaat, liefs en xxx because |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Donderdag, augustus 10, 2006 19:47 |
| goed verwoord! neem ook rust!! op tijd weer gaan slapen!! een hapje eten en goed drinken! liefs, namasté, An |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||