...dan woorden... (vervolg voor jou
…dan woorden…
…en waar woorden overgaan in vage omhelzingen
zal mijn beeld hier niet eindigen
want jij weet als geen ander dat ik
ook dit niet stoppen kan
Het stille bewonderen van mensen
staren is het net nog niet
het intens kijken naar iemand
en dan ineens…glimlach je
en lijk je te kijken
in de mens zijn ziel
Met jezelf verbonden
- connecting people –
door stilte bevangen
alleen is niet eenzaam
Vage schimmen op shirts
weg is een gevoel
maar je gezicht, je ziel
schreeuwt anders
“ik lach mezelf in verdriet
en jij die het niet ziet”
Door de modder gaan
letterlijk en figuurlijk
hemels gezang voor jou
jij halve gare, rare en vage griet
ik ga bijna van je houden
of je wilt of niet!
Reacties op dit gedicht
| flores: | Donderdag, augustus 24, 2006 01:41 |
| “ik lach mezelf in verdriet en jij die het niet ziet” Hmm, een doordenkertje...;) En nu slapen muts!!!! (even aan mezelf gericht hoor) De nachten laten de dingen in een ander perspectief zien. Maar jij bent lief! |
|
| HIJ&ZIJ: | Maandag, augustus 14, 2006 12:06 |
| Wie is er hier nou vaag,,,,,, |
|
| Winna: | Donderdag, augustus 10, 2006 23:06 |
| ... again xxxxx |
|
| Mathilde: | Donderdag, augustus 10, 2006 22:49 |
je wordt nog eens een softie! ;) xx |
|
| flores: | Donderdag, augustus 10, 2006 22:12 |
| Dit is nog eens een mooi...ehm....rakend gedicht. Jemig...... "Een beetje houden van..." Kus! Dito. |
|
| nippy: | Donderdag, augustus 10, 2006 21:50 |
| ..prachtig!!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: eye witness | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 10 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||