Jong en afgedankt
Jong en afgedankt,in een straatje zonder bomen
zit ze helemaal alleen, door niemand serieus genomen.
Jong en afgedaan,zelfs door haar eigen bloed
Ze zullen haar alleen bezoeken als het echt moet.
Alleen met haar verjaardag, dan komen ze nog aan
maar vorig jaar zijn ze helemaal vergeten te gaan.
En ze zou wel willen schreeuwen van de eenzaamheid en pijn,
haar einde is haar troost,want dan zal alles anders zijn.
Afhankelijk en eenzaam, niet in de maatschappij
rennen we in snelle vaart aan haar voorbij.
Jong en afgedankt,slijt zij haar tijd met dromen
En hoopt dat er een einde aan het lijden zou komen