Ik sluit mijn ogen...
Ik sluit mijn ogen
En kijk even naar binnen
Gewoon even om het hoekje gluren
Ik zie enkel zwart
Donker en leeg
Tenminste dat is wat ik verwachte
Maar ik zie een klein blauw bloementje
Daar in het donker verscholen
De maan die schijt heel fijntjes
Ik zie wat jullie al dachten
Ik ben een schat
Dit is geen eigendunk
Maar mijn zieltje dat mijn toe spreekt
In dat zwarte gat wat ik verwachtte
Bloeit een blauw bloempje met een hartje van goud…
Reacties op dit gedicht
| Goverdina: | Zaterdag, december 22, 2001 00:32 |
| lieve Jessica Dit is nu wat we je altijd al vertellen. Ik ben blij dat je het eindelijk ook zelf ziet. liefs Goverdina |
|
| Frummeltje: | Vrijdag, december 21, 2001 23:54 |
| Je bent een schat inderdaad... Ben blij dat je het zelf in ziet... Liefs knuffff Frummeltje |
|
| Machiavelli2002: | Vrijdag, december 21, 2001 23:47 |
| Vandaar dat ik toen op die meeting zo verblind was... Jij was het dus... :P Kus en knuf, Frats |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jessica de jong | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 december 2001 | ||
| Thema's: | ||