Sprookje…3

Het warme mos
jouw indruk
naast me
op de grond.

Jij hebt je sluiers
afgedaan,
je hoofd omhoog.
Uit struiken
komt een
zacht getrom.

Je voeten,
een voor een
versnellen
ritme tot
een wervel
kleur.
Jouw rode
vlek danst
op de open plek.

Je lichaam
pakt de melodie,
danst tonen
uit je haar.
Je ogen
blikken licht,
Je toont
je open hand,
als band,
als opening
naar mij.

De bomen
houden
adem in.
Gebladerte
ruist zacht,
De eerste
manestralen
geven
jouw gezicht
hun matte licht.

Jouw rode vlek
wordt geel,
als jij de
laatste sluier
geeft.
Je danst en
kijkt me aan.
Je laat
je lichaam gaan
in overgaaf
aan mij.

Je laatste
sluier als
herinnering,
daalt zachtjes
in de gele kring.


WIL MELKER
31/08/2000