Een gift van de kraai.

Regen
Regen op de voorruit.
Meteen weer gewist door de wissers.
De regen glinstert in de duisternis,
Dankzij het licht van de koplampen.
Van mijn zwarte wagen.

BMW 320i.
Bouwjaar 1984.
De oude Duitse pracht.
Eeuwige schoonheid op vier wielen.
Rijdt me door de natte nacht.
Brengt me naar ergens…

De kraai vliegt voor mijn wagen uit.
Vliegt snel
Ongehinderd door de regen,
Ongehinderd door de duisternis.
Gidst me naar een,
voor mij onbekende, bestemming.

Ik, vreemdeling van de nacht.
Bestuur de zwarte BMW.
Volg de zwarte kraai.
Mijn zwart gehandschoende hand
Tast naar de autoradio.
Drukt de powerknop in.
The Temple Of Love van
The Sisters Of Mercy
Komt uit de muziekboxen .
Bedwelmt me, neemt me over…

De kraai verlaat de asfaltweg.
Vliegt nu over een klein landweggetje.
Een modderweg.
De oude zwarte BMW schokt erover.
Het landweggetje komt uit bij een landhuis.
Oude vergane Victoriaanse glorie.

De kraai land vlak voor de voordeur.
Ik stop de BMW en zet de motor af.
De strem verschijnt in mijn hoofd.
“Dit is niet jouw einddoel,
Maar hier vind je een gift van mij.
Iets wat je altijd al wou hebben…”

Ik stap uit.
Verlaat mijn veilige BMW.
De wind slaat in mijn lange lederen jas.
De regen loopt door mijn haren.
De modder bevuilt mijn ruiterlaarzen,
Terwijl ik naar het portaal loop.

De voordeur gaat krakend open.
Even hoor ik de stem terug in mijn hoofd.
“Dit is toch wat je altijd wou…”
De deur is volledig geopend.
Een vrouw verschijnt.
Ze komt me verassend bekend voor.

De blonde Nymfomane.
Haar sneeuwwitte huid glimt in de duisternis.
Blauwe ogen kijken me doordringend aan.
Een schoonheid, verpakt in een zwartsatijnen avondjurk.
Ze is inderdaad wat ik altijd wou.
Ze is de vrouw uit mijn mooiste dromen…