mag me eigen huis niet meer in
Waarom doe je me dit ook nog eens aan,
ik mag niet eens meer in me eigen huis staan.
Je gooide me van de stoel,
je flikkerde de pc uit.
Ja, tranen lopen over mijn gezicht,
wat heb ik mezelf toch allemaal aangericht.
Ik mag alleen nog maar van je komen,
ja als ik thuis slaap.
Als ik niet thuis slaap mag ik ook niet komen,
ik werd gewoon me huis uit gedonderd.
Ik voel me klote,
waarom dit allemaal.
Kon niet eens aan de gang meer,
ja dit doet me vreselijk zeer.
Me kleren alles ligt er nog,
nu zit ik hier maar.
Verdorie kan niet eens me huis in,
ben gebroken weer.
Ik mag daar ook nog zijn,
waarom doet hij me nu zoveel verdriet en pijn.
Ik heb het recht nog,
ja tranen blijven maar komen.
Nu zit ik hier maar,
gelukkig staan me ouders voor me klaar.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zondag, augustus 13, 2006 23:01 |
| Ja, da''s heel erg. Misschien kan iemand met je mee, om de spullen te halen. Veel sterkte, Aquarel |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Zaterdag, augustus 12, 2006 22:34 |
| heftig en jammer, maar eigenlijk verwachtte ik wel zoiets.. sterkte, namasté, Anneke |
|
| Littledolphin: | Zaterdag, augustus 12, 2006 19:56 |
| intens heftig,voelbare pijn,liefs en sterkte littlexxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 12 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||