Vragen ‘hoe gaat het met je’ wil je niet
Want je weet dat ik het toch al zie
Dus liegen gaat niet meer
soms doet het zeer
alleen nog de waarheid te weten
gedachtes stromen door je kop die je niet kan vergeten
‘ze wil gaan’ is wat ik denk is wat ik voel
met mij doel:
jouw helpen om weer zin te krijgen
maar soms denk ik dat ik beter kan zwijgen
ben bang dingen fout te zeggen
alles in de weg te leggen
in van plaats op te vangen
en ze te kunnen bedwangen
jouw pijn en gevoel in de mijn
samen even één zijn
ik ben bang je kwijt te raken
je wonden niet dicht te kunnen maken
je niet kunnen helpen, dat doet me pijn
dat gevoel is niet bepaalt fijn
angst die dan door me raast
die mijn gevoelens met die van jouw weerkaatst
jouw gedachten kunnen lezen, jouw gevoel kunnen voelen
ik weet niet precies waarop ik zit te doelen
een beter leven voor jouw?
Iets dat kunnen zou
Mezelf hulp geven
Dat ook ik weer zin krijg in het leven
Ik weet het niet, ik weet even niks