Ik kijk naar boven en denk aan jou,
Het is lange tijd geleden dat ik dat had gedaan.
Ik probeer je te vergeten maar dat lukt niet zo gauw,
Ik had al die tijd liever bij jou plekje gestaan.
Uit angst dat je me niet meer kent,
Een beschermend gevoel omdat je me nog steeds veel warmte brengt.
Je moet niet vergeten dat je nog steeds de belangrijkste in mijn leven bent,
Zelfs als onze lichamen niet meer zijn vermengd.
Hoelang had ieder ander mens erover gedaan om het te accepteren?
Hoelang om te accepteren dat je me los had gelaten.
Je zei altijd dat ik te eigenwijs was om dat te leren,
Zelfs toen je weg was kon ik nog met je praten.
Ik zie een grote ster met daarin je naam geschreven,
Vergeten zal ik je nooit mijn ster.
Ik blies een kus weg om hem aan jou te geven,
Ik laat je nu los dan kunnen we allebei verder.