De mensheid
De mensheid
Maar weinig mensen luisteren,
de meesten horen slechts aan.
Leven zich niet in, in die ander,
willen daar helemaal niet bij stilstaan.
Zo leven zij hun eigen leven,
zolang het bij hun maar goed gaat.
Totdat er iets naars met hen gebeurd,
verwachten ze wel dat je klaar staat.
Geduldig zijn kennen ze dan niet,
want het moet toch immers meteen.
De ander moet alles laten vallen,
ze willen dan zijn; nummero één.
De excuses zijn dan onder andere:
“Ik moet het toch ook even kwijt.
Ik kan het écht niet allemaal alleen”.
Zo is soms ook onze mensheid.
©Nini
120606
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Zondag, augustus 13, 2006 20:37 |
| vele zijn zo , vooral die oudere mensen ze hebben nergens tijd voor willen steeds de eerste zijn inhet bejaarde thehuis bij ons... hahaha knufleifs--hiljaa-- |
|
| Lia van der Fluit (L!@): | Zondag, augustus 13, 2006 18:52 |
| tja, de homosapien.. ieder met een eigen gebruiksaanwijzing,,, | |
| lachebekje1988: | Zondag, augustus 13, 2006 16:42 |
| Heel herkenbaar! KNUF |
|
| Klaes: | Zondag, augustus 13, 2006 16:40 |
| duideljk herkenbaar groet/klaes |
|
| Anneke van Dijk-Ploeg: | Zondag, augustus 13, 2006 13:39 |
| heel herkenbaar! mooi verwoord! liefs, namasté, Anneke |
|
| M@rcel: | Zondag, augustus 13, 2006 13:09 |
| prachtig mooi geschreven Nini Knuff/liefs M@rcel |
|
| Rien de Heer: | Zondag, augustus 13, 2006 13:03 |
| Ja, eigenlijk zijn we een raar volkje....sommige dan.... Groetjes, Rien. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Niniki | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 13 augustus 2006 | ||
| Thema's: | ||